Med seg i bagasjen frå Korea hadde sørfrøningen ei enormt stor idrettsoppleving, som betyr ny guts til å satse for fullt med kjelkehockeylandslaget.
Torstein Aanekre med i troppen til Paralympics
– Det var heilt vanvittig, den følelsen av å sitte i garderoben, berre vi som skulle på isen, gire kvarandre opp – og så vann vi jo også den kampen, fortel Torstein, om den største opplevinga i Paralympics.
Kampen mot Tsjekkia vann dei 5-2, og Torstein fekk den godfølelsen som han har jakta sidan han vart skada.
– Eg visste jo ingenting om å vera funksjonshemma da eg vart skada, og var redd for å aldri få kjenne det slik igjen. Men den fekk eg så absolutt i Pyeongchang, verkeleg, seier han.
Trener med eigen klubb
Nå skal han satse for fullt, det vil seie, så fullt som det går an når ein også har ein jobb å ta vare på.
– Dei fleste på landslaget bur og trenar i Oslo, men eg vil bu på Lillehammer. Hockey er viktig, men det er ikkje alt, seier han.
Derfor blir klubben han sjølv har starta, Mjøsa Pikes, viktig framover. Kjelkehockeyklubben, med medlemmar frå Vinstra til Hamar, er ein av åtte av sitt slag i landet, og blir treningsbasen.
Får oppfølging
Aanekre starta klubben med søskenbarnet Kristin Sønsteli og tvillingbror Petter, som også sette seg i rullestolen og starta med rullestolbasket da Torstein vart skada.
– Dei vart med fordi dei syns det var artig og fordi dei veit eg set pris på det, og det er stort, seier han.
I tillegg til klubbtrening får han oppfølging av ein landslagstrenar, må føre treningsdagbok og dra på samling ein gong i månaden.
– Eg har kjempegod kontakt med resten av landslaget, det er eit veldig bra miljø, vi har det kult saman og det er konkurranseinstinkt på alt, seier han.
Fekk «ja» frå sjefen
Sjefen, Geir Arne Hageland i Funkibator, har sagt «go». Det gjorde han også da Torstein fekk klarsignal frå landslaget om at han kunne vera aktuell til Paralympics.
– Eg var førebudd på å ikkje spela i det heile, men ha oppgåver rundt, som å vera med å analysere kampar, sørge for god stemning og berre vera klar.
– Da eg da fekk speletid var det heilt vanvettig kult, seier han.